Yazar: Sude SAYGIN (11 Yaşında)
Yaşarmış kasabada herkes, arkadaşlarıyla,
Fakat bir yalnız, bir arkadaşsız o,
Severmiş herkesi olduklarıyla,
Ama kimse sevmezmiş onu varlığıyla.
Arkadaş canlısı, küçücük bir fare,
Fakat bir yalnız, bir arkadaşsız o,
Kimse istemezmiş onunla arkadaş olmak,
Sırlarını verip, sırdaşlık yapmak.
Gelmiş kasabaya bir fil, kocaman ayaklarıyla,
Fakat bir yalnız, bir arkadaşsız da o,
Herkes kaçmış onun korkusuyla,
Ama kalmış, minicik bir fare arkadaşlık merakıyla.
Anlamışlar birden düştükleri hali,
Bir yalnız, bir arkadaşsız onlar,
Eksikleriyle sevmişler birbirlerini,
Olmuşlar tüm bunlara rağmen, arkadaş.
Kaçan hayvanlar dönmüş geri,
Görmüşler bizim fil ile fareyi,
Kınamışlar yaptıklarından dolayı kendilerini,
Paylaşmışlar ellerindeki bütün sevgiyi.