Yazar: Sezin Merza Kaçmaz (12 Yaşında)
Şef Editör: Bilge Özsoy
Çizer: Rabia Betül Koçyiğit (10 Yaşında)
Vardı bir bildiği,
Okurdu gücünün yetebildiği.
Annesi derdi:
Bırak kitabı da çalış fen bilimleri.
Kimse bilmezdi içindeki cevheri.
Annesinin sözü ile çalıştı oğlan.
Okudu büyüdü oldu bir bilim insanı.
Fakat istemiyordu deneyler yapmayı,
Onun gönlünde yazar olmak vardı.
Babasına nasıl söylerdi içinden geçeni?
Doğum günü geldi,
Babası “Ne istersin bugün de?” dedi.
Oğlan derin bir nefes aldı
Ama söylemekte tereddüt etti.
Babası bu kadar önemli olacağını nereden bilecekti?
Başladı anlatmaya
Anlattıkça babasının sinirini toplamaya.
Biliyordu böyle olacağını,
Uzun yıllar saklamıştı.
Ne yapacaktı peki şimdi?
Babası patladı bir an
Ama hatırladı, vardı dedesinden kalan bir dükkân.
Verecekti oğluna yeter ki o mutlu olsun.
Hışımla kalktı oturduğu koltuktan
Aldı montunu askıdan.
Soğuktu hava o gün,
Aylardan ekim idi yağmurun yağdığı.
Gitti dükkâna açtı kapıyı.
İçerisi tuhaf kokuyordu
Fareler sanki yakınlarda geziniyordu.
Açtı ışığı baktı etrafa.
Sarmıştı ağlar,
Temizlemek gerekti
Böyle gösteremezsiniz nasıl olsa.
Taktı koluna üniversite arkadaşını
Aldı eline tasını.
Uğraştı, çabaladı.
Etti hazır oğluna dükkânı,
Bağladı gözlerini
Götürdü doğum günü hediyesine oğlanı.
Üç, iki, bir! Açtı gözlerini.
Oğlu şaşkınlık ile dedi:
Sağ ol baba!
Sarıldı boynuna
Başladı dükkân için planlarını anlatmaya,
Hani kitaplar yazacaktı ya…